Τί δουλειά έχω εγώ με αυτούς τους εμπόρους και τις συναλαγματικές τους ισσοτιμίες; Πού βρέθηκαν και με ξετρύπωσαν, αφού εδώ και χρόνια, απο τον 14ο αιώνα ακόμα κρυβόμουν απο κάτι τέτοιους σαν και του λόγου τους. Τί θέλουν τώρα; Τα χρωστούμενα; Τίποτα δεν σας δίνω, τίποτα δεν θα βρείτε να μου πάρετε. Τα έχω καταπιεί όλα όσα είχα μετρητά και αμέτρητα, και τώρα κοχλάζουν στο στομάχι μου. Δεν έχω απο το ρευστό που ψάχνετε. Έχω μόνο απο το άλλο. Το εσωτερικό ρευστό. Όχι το αίμα καλέ. Το άλλο. Αυτό που γυροφέρνει μέσα μας και μία φουρτουνιάζει, μια ηρεμεί, μια ξεχυλίζει και μας πνίγει; Αυτό το άλλοτε μαβί, άλλοτε άσπρο γαλακτερό, άλλοτε διάφανο κι άλλοτε κόκκινο κατακκόκινο-κόκκινα-χείλη-φίλησα-και-έβαψε-το-μαντίλι; Αυτό. Τέτοιο ρευστό μόνο έχω και σε τέτοιο αν θέλετε πληρώνω. Έχω βλέπετε καλό αποθεματικό, τόσο καλό που μάλιστα πολλοί εποφθαλμιούν τις αποταμιεύσεις μου. Μόνο μία δυσκολία μικρή υπάρχει. Αν θέλετε να πληρωθείτε σε τέτοιο ρευστό, χρειάζεστε κάρτα ανάληψης. Και τέτοιες σταμάτησα να εκδίδω.