Θες δεν θες κάποιες μέρες ξεκινούν έτσι. Με έναν κόμπο λίγο πάνω από το στομάχι, μια τρεμάμενη ανησυχία στα άκρα, και την απροσδιόριστη αίσθηση πως κάτι θα συμβεί. Μετά περιμένεις. Όλη την ημέρα πασχίζεις να αγνοήσεις την αίσθηση, λες τα πατερημών σου σε περίπτωση αξιόλογης πίστης, διαβάζεις ζώδια και ρίχνεις τον μεγάλο σταυρό στα ταρώ σου και τελικά μαλώνεις τον εαυτό σου που πείθεται από τέτοια ψυχολογικά τερτίπια. Και όμως, αποκλείεται να ξεφύγεις και όπου και να καταφύγεις, η αλήθεια είναι πως απλώς θα περιμένεις. Φυσικά δεν έχω καμία απάντηση, όπως δεν έχει και η παναγίτσα στον τοίχο, ή η αφροδίτη στον κριό. Αν για κάποιο λόγο πιστεύεις πως διαθέτεις ένστικτο ανεπτυγμένο και ευαίσθητο στις κοσμικές δονήσεις μπορεί τελικά κάτι να συμβεί. Αν όχι, θα κοιμηθείς το βράδυ και την επόμενη θα λες με ανακούφιση, αι στον κόρακα με τις βλακείες, ορίστε, πάει πέρασε. Στην δική μου περίπτωσή, ένα καλό 90% αυτών των περιπτώσεων αποδεικνύονται ψυχικό ανεμογκάστρι που εξανεμίζεται μετά από ένα γεμάτο οχτάωρο ύπνου. Οι εναπομείνασες πιθανότητες είναι οι σπάνιες εκείνες περιπτώσεις στις οποίες περιέργως πώς, ο τυφλός ξεστραβώνεται και καταφέρνει να προβλέψει την ύπαρξη γιγάντιας νερολακούβας στα δέκα βήματα. Έτσι λοιπόν, μιας και σήμερα έχω ισχυρό ένστικτο πως μπορεί να κοπώ στον ήλιο από δολοφονική αχτίδα, να χτυπήσω στις αιχμές των περιφραγμένων διπλανών μου, να με προδώσει η μουσική μου σωπαίνοντας ή ακόμη και τα πλήκτρα να μου επιτεθούν και να μου κόψουν τα δάχτυλα, δεν κάνω τίποτε άλλο παρά να κάθομαι και να περιμένω πότε το αιφνίδιο κακό θα μου ορμήξει ανηλεώς. Από την άλλη, έτσι ζώον εγωιστικό που είμαι την ίδια στιγμή προσπαθώ να επιβληθώ στην κατάσταση και δοκιμάζω κάθε λίγο και λιγάκι να επιστρέψω στον γλυκό ρυθμό της λογικής. Γι’ αυτό με καθησυχάζω μουρμουρίζοντας από μέσα μου πως όχι, γίνομαι παρανοϊκή και στην πραγματικότητα τίποτα τρομακτικό δεν πρόκειται συμβεί. Και ναι, ναι, ξέρω πολύ καλά τί συμβαίνει. Η ρεαλιστικότερη εξήγηση της κατάστασης είναι πως για ακόμη μια φορά κυοφορώ τον σπόρο μιας διαταραγμένης ψυχοσύνθεσης που απλώς ξύπνησε στραβά. Βέβαια το επόμενο βήμα είναι να καταφέρω να με πείσω...