Αναπόφευκτο κακό η κακογουστιά. Πέρα από την πλατίνα στα μαλλιά και τα χιλιάδες μπιχλιμπίδια στα σώματα θα πρέπει κανείς να είναι έτοιμος να την απαντήσει και αλλού. Παντού. Ακριβή μου αίσθηση του καλόγουστου, πουπουλένια αισθητική μου, πώς ξέπεσες άραγε σε βόθρους ξανθούς, οχετούς πλαστικούς; Και ΄συ τι κοιτάς; Γιατί αναρωτιέσαι τώρα και καμώνεσαι πως τίποτα δεν ήξερες; Έλειπες όταν μας μπόλιαζαν με είδωλα ξεσκονόπανα με ξόμπλια για μυαλό, δίχως ουσία και όλο κουνήματα; Γιατί δεν φώναξες νωρίτερα για την επιφάνεια που έγδερνε τον κόσμο με λάμψη μεταλλική και κέρναγε κενό, τσουγκρίζοντας ποτήρια εις υγεία αυτής, της τεχνητής ομορφιάς; Τεχνητή ομορφιά. Ούτε καν τεχνητή νοημοσύνη. Δεν γίνεται λόγος γύρω από τέτοια θέματα. Προς Θεού! Πού καιρός για νοημοσύνη όταν μας ζώνουν άλλα, κρισιμότερα; Το life style για παράδειγμα. Ποιος να προλάβει να ασχοληθεί με το life όταν το style καταβροχθίζει τον χρόνο του, κατατροπώνει το μέσα του, κανιβαλίζει την εναπομένουσα φαιά ουσία του; Εκτρωματικοί μου φίλοι, σας εύχομαι το ζην ! Ο τρόπος και το ευ έπονται. Αλίμονο όμως, φυλαχτείτε, γιατί έρχεται και δεύτερο ασκέρι. Εμετικοί ναοί του νεοέλληνα κηρύττουν επιστράτευση και οι πιστοί κραδαίνουν απειλητικά τα περιοδικά τους. Ορίστε λοιπόν, ορμούν στις τηλεοράσεις με προσφορές και κυρίες ζουμερές, πρόθυμες να ξεντυθούν για τον χοντρό κύριο του καναπέ και την υστερική γυναίκα του. Κατακλύζουν τα θέατρα και τσαλαπατιούνται στην πρεμιέρα του Πίντερ, μα θυμούνται μονάχα το φόρεμα της φωσφορίζουσας TV περσόνας της μπροστινής σειράς. Εξαπολύουν ομάδες ιεροκηρύκων να ανακατευτούν με το πλήθος που κυλιέται σε ρουχάδικα χ, παπουτσάδικα ψ, και χειρότερα ακόμη, ξενυχτάδικα χψ. Σπάνε μαζί ποίμνιο και οδηγητές της νέας πίστης μπουκάλια και πιατικά στον βωμό της πίστας, στην θέα μιας άφωνης τραγουδίστριας που τουλάχιστον, έχει ωραίες γάμπες.