Τα απομεινάρια του Cultural Geography.

Ας τοποθετηθούμε στον χώρο. Τον έξω χώρο.

Κάθομαι στο γραφείο μου του οποίου η επιφάνεια εργασίας είναι γυάλινη και μπορώ να βλέπω το πάτωμα. Γύρω μου κάμποσα τετράδια και χαρτιά. Ανακυκλωμένα και πολυτελείας, ποστ ίτ, ακόμη και μιλιμετρέ. Επίσης, βιβλία. Πιο συγκεκριμένα: Η Μαρία Νεφέλη του Ελύτη, Ο Παζολίνι, ο Ουγγαρέτι και ο Κουαζιμόντο, Ο Σιντάρτα του Έσσε, μια συλλογή του Ginsberg, το The Necessary Angel του Wallace Stevens, μια μετάφραση του Μπαχτίν για τα προβλήματα λογοτεχνίας και αισθητικής, και τα selected poems της Plath απο τον Ted Hughes. Α, και ο θησαυρός του Ξέρξη του Ν. Βαλαωρίτη. Στο κέντρο ο υπολογιστής, σε λειτουργία. Ένα φλυτζάνι με καφέ και ένα μπουκάλι νερό. Ένα κέρμα των δύο ευρώ και ένα των 20 λεπτών. Το κινητό μου. Στον τοίχο μπροστά μου, πίνακας ανακοινώσεων γεμάτος φωτογραφίες. Αναλυτικά: Δύο της μητέρας μου. Δέκα περίπου από την Αίγυπτο με τοπία. Δύο με εμένα και την Σοφία στον γάμο του πατέρα μου, χωρίς τον πατέρα μου. Μία απο την αποφοίτηση. Μία, τύπου ταυτότητας, με την γιαγιά μου. Μία με τις ομπρέλες του Ζογγολόπουλου απο την παραλία της Θεσσαλονίκης με οπίσθια αφιέρωση απο την Σόνια η οποία τράβηξε και την φωτογραφία. Επιπλέον αποκόμματα απο εισιτήρια συναυλιών. James, Loreena Mckennitt, AC/DC και Def Leppard.
Πιο δίπλα η μπαλκονόπορτα. Πιο έξω η Αθήνα.

Στον εντός μου χώρο αδυνατώ να σας τοποθετήσω με σύστημα αντίστοιχο με εκείνο που μόλις προηγήθηκε για λόγους προφανείς. Αφήστε δηλαδή που και εγώ ακόμη, πασχίζω να τοποθετηθώ μέσα μου. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι ετούτο:

Stream of consciousness (http://en.wikipedia.org/wiki/Stream_of_consciousness_%28narrative_mode%29)

Να νερώσω τον καφέ με κρύο; Αυτή η συνέντευξη του Βαλαωρίτη γιατί μου φάνηκε λειψή; Δεν έχει γεράσει πάντως και πριν τέσσερα χρόνια ίδιος ήταν. Και έλεγε και τα ίδια. Γιατί τα ίδια τον ρωτάμε όλοι. Ένα μάκιντος είχε και ένα σπίτι γεμάτο βιβλία. Και ένα κρύωμα. Σκούπιζε την μύτη με χαρτί υγείας και ύστερα το έβαζε ξανά στην θέση του πάνω στις σημειώσεις για τον Θερβάντες. Alas, we part. Η κόρη του ζωγράφος δεν είναι; Αλήθεια το βιβλίο με τα επιγράμματα που το έβαλα; Τυρόπιτα με Μαχαιροπίρουνο στο πατάρι του Λουμίδη. Ο Σταμπολίδης έδωσε συνέντευξη για την αρχαία Ελεύθερνα, να την βρώ. Έχει και την έκθεση για τον Ρίτσο. Μπλέ, μπλέ, γκκκττδιιδκκκττγγγγκ, χμ,.. μππλλλ,ε,… Να τυπώσω και να δέσω τα κείμενα για την φιλοσοφία. Πότε παραδίδω; Αρχίζει και το φεστιβάλ όπου να ‘ναι. Υπάρχει ΚΑΠΟΙΟΣ που να μπορεί να έρθει μαζί μου στο φεστιβάλ και να ΜΗΝ βαριέται; Όχι. Πόσα λεφτά να θέλει για να πάω δέκα μέρες και να δω τόσες ταινίες όσες χρειάζεται για να τσούζουν τα μάτια μου και να σέρνεται απο πίσω μου στο λιμάνι ο εγκέφαλος μου; Η Σόνια μπορεί να έχει όρεξη. Αλλά δουλεύει. Α το μουσείο φωτογραφίας. Πορτοκαλάδα. Πάλι τα βγάλανε διάλειμμα απέναντι; Κάτι ξεχνάω ρε γαμώτο. Κάτι είχα να κάνω. Η γιαγιά μου έδενε κλωστή. Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δώστου κλώτσο να γυρίσει παραμύθι να αρχίσει.. Α ναι, να ψάξω το «γεωγραφικές φαντασίες». Μήπως να ντυθώ; Μια βδομάδα με πιτζάμες είναι πολύ; Η μάνα μου τί κάνει; Νωρίς είναι, να τελειώσω με την ανθρωπογεωγραφία πρώτα. Μπούρδες βαριέμαι. Μουσική. ΝΑΝΝΑΝΑΑΑΑναναααλαααναραααραααλλαα... Το ιπποδάμειο σύστημα. Εξευμενισμός του φοβικού στοιχείου. Λαβύρινθος. Εσωτερική χαρτογράφηση γίνεται; Με τί προβολη; Ο Κωστής έστειλε μήνυμα μέσα στο βράδυ. Θα κατέβει Χανιά άραγε; Έγώ; Το τρίπτυχο των πόλεων. Θεσσαλονίκη Αθήνα Χανιά. Μπλεεεέ.. Η Σοφία πού είναι και δεν έχει πάρει ακόμα. Παράξενο. Της είπα για την άλλη εβδομάδα. Και στο φεστιβάλ και τώρα; Είναι ερωτευμένη. Ταραταραταραταραα..ταρατατζουμ ταρατααταα. Ααα έχει και την παρέλαση επάνω στις 28. Έχω να πάω σε παρέλαση απο το σχολείο. Καλά κάνω. Να βάλω το τηλέφωνο στην πρίζα; Ο έρωτας και τα τόστ μοιάζουν;