Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Ένα, ο κόσμος έχει τρελαθεί, δύο, εγώ έχω τρελαθεί και δεν είμαι πλέον σε θέση να καταλάβω τον κόσμο. Ποντάρω στο πρώτο γιατί έχω καλή εντύπωση για τον εαυτό μου και επ’ ουδενί δεν παραδέχομαι οτι το έχω χάσει. Αλλά πρέπει να το ομολογήσω. Δεν με καταλαβαίνω. Όχι πάντα.
Πάμε.
Όταν ήμουν νεαρή και έκανα σχέσεις (μεγάλες μικρές σοβαρές η ασόβαρες δεν έχει καμία σημασία) έπιανα ενίοτε τον εαυτό μου να παίζει το γνωστό παιχνίδι των κοριτσιών. Αυτή την γελοιότητα δηλαδή που έχουμε όλες μάθει από ταινίες, βιβλία και μια ακαθόριστη γενικευμένη αντίληψη που έχει κατσικωθεί για τα καλά στα μυαλά των γυναικών εδώ και αιώνες. Το νάζι/κουτοπονηριά/μούτρα/γυναικουλίστικα κολπάκια. Είναι άθλιο. Όποτε διαπιστώνω οτι μου συμβαίνει θέλω να βγω με εξωσωμάτωση απο μέσα μου , να με φτύσω και να ξαναμπώ στην θέση μου. Σου την σπάει ο γκόμενος. Δεν του λες σαν άνθρωπος «κόφτο γιατι με εκνευρίζεις» όχι. Σε πιάνει το σύνδρομο Βουγιουκλάκη. Κοιτάς απο την άλλη πλευρά και σφίγγεις ανεπαίσθητα τα χείλη. Σουφρώνεις λιγάκι και τα φρύδια αλλά όχι πολύ γιατί μετά γίνεται πολύ φανταχτερή η έκφραση και ξεφυσάς λιγάκι πιο δυνατά απο το σύνηθες. Φυσικά το άμοιρο αρσενικό δίπλα σου έχει μυριστεί οτι κάτι πάει στραβά, αλλά επειδή είναι ακόμη τόσο αρσενικό όσο και χθές δεν αντέχει και πέφτει στην παγίδα (αυτή την ίδια που δεν λέει να την μάθει εδώ και τόσα χρόνια). Ρωτάει «Τί έχεις;»
Εμ χρυσέ μου είσαι και εσύ βλάξ με περικεφαλαία. Τί ρωτάς αγάπη μου, δεν βλέπεις οτι ακολουθεί σόου; Δεν το βλέπεις οτι μου επιτέθηκε η μπούκλα απο την ελληνική ασπρόμαυρη, με κέρδισε, και κατέλαβε το σώμα μου; Δεν είμαι εγώ. Είναι η Αλίκη στα χτυποκάρδια στο θρανίο που σου σουφρώνει τα μούτρα της τώρα και για κάποιο ηλίθιο λόγο νομίζω πως ακόμη και αν μου αστράψεις αυτή την στιγμή χαστούκι μπορεί κατα βάθος να γουστάρω (όχι μην το κάνεις έτσι τόπα- θα πλακωθούμε). Μετά είναι το άλλο. Το οποίο άλλο, πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί συμβαίνει. Σου λέει να βγείτε με τους φίλους του. Δεν το έχεις σκεφτεί νωρίτερα και δεν έχεις και κανένα λόγο να αρνηθείς, αλλά αρνείσαι. « Μπά, όχι, θα μείνω μέσα μωρέ». Με φοβερή χαλαρότητα. Εντάξει λοιπόν και αυτός ετοιμάζεται και βγαίνει τελικά με τους φίλους του και χωρίς εσένα επειδή εσύ, ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΣΟΥ, αρνήθηκες. Αλλά όταν φύγει, απο την στιγμή που θα κλείσει η πόρτα εσύ θυμώνεις. Όχι δεν λέω μαλακίες, αλήθεια, θυμώνεις γιατί έκανε αυτό που του είπες να κάνει και βγήκε. Όχι δεν έχεις αλλάξει γνώμη και δεν θέλεις να πας. Ούτε θές να γυρίσει γιατί αν γυρίσει θα θυμώσεις περισσότερο και θα νιώθεις οτι γύρισε απο οίκτο για σένα που δεν βγαίνεις. Αλλά συνεχίζεις να εκνευρίζεσαι που έκανε αυτό που ήθελε να κάνει και που μάλιστα η ίδια του πρότεινες να το κάνει χωρίς ουσιαστικά να μπορείς να σκεφτείς ούτε ένα πράγμα που θα προτιμούσες να είχε κάνει ή να είχες κάνει εσύ διαφορετικά, αντί αυτού που τελικά κάνατε. Με πιάνετε; Εγώ όχι.
Επιπλέον έχουμε την περίοδο «γαμιέται το σύμπαν» και έτσι ονομάζω την περίοδο που τσακώνεσαι. Τσακώνεσαι γιατί ανάβει το φως. Τσακώνεσαι γιατί σου τρώει το κομμάτι απο την πίτσα που το είχες πρώτη σταμπάρει. Τσακώνεσαι γιατί μιλάει δυνατά στο τηλέφωνο και δεν μπορείς να δεις τιβί. Τσακώνεσαι γιατί βήχει και φτύνει στο μπάνιο και ακούγεται αηδιαστικό. Τσακώνεσαι γιατί δεν σου είπε καλημέρα με φιλάκι και γιατί άργησε να απαντήσει στο τηλέφωνο. Τσακώνεσαι χωρίς λόγο και για κάθε ηλίθιο λόγο. Μετά, ή σου έρχεται περίοδος, ή σου περνάει η φάση δια μαγείας, ή χωρίζεις.
Έχω πολλά ακόμη να γράψω αλλά δεν χρειάζεται. Είναι ξεκάθαρο το ζήτημα. Είμαι τελικά τρελή, δεν υπάρχει αμφιβολία. Είμαι σίγουρη δηλαδή οτι δεν θα γίνω ποτέ λεσβία στα σοβαρά και επιπλέον αν υπήρχε ποτέ περίπτωση να μου δωθεί μια τέτοια ευκαιρία ως δια μαγείας, εγώ τουλάχιστον δεν τα έφτιαχνα ποτέ μαζί μου και για σιγουριά θα μου έκανα ασφαλιστικά μέτρα.
Γι αυτό, τώρα που μεγάλωσα, όταν βλέπω μέρες με τέτοια διάθεση να πλησιάζουν μου κρεμάω στον εσωτερικό πίνακα ανακοινώσεων ένα σημείωμα με κεφαλαία. Δοκιμάστε το αν αντιμετωπίζετε κάτι ανάλογο. Εγώ συνήθως προτιμώ να μου γράφω, «Δουλειά δεν είχε ο διάολος πηδούσε τα παιδιά του» ή το εξίσου αποτελεσματικό,

Δε με χέζω;