Μέρες στατικού χρόνου. Ο στατικός ηλεκτρισμός είναι σαφώς ένα φαινόμενο με μεγαλύτερο ενδιαφέρον, κάνει μπππζιτ και σε τινάζει εκεί που δεν το περιμένεις, ή σου σηκώνει τα μαλλιά όρθια σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μεταλαχθούν σε κεραίες που διαισθάνονται τους εξωγήινους και τα ούφο. Ο στατικός χρόνος απο την άλλη είναι αυτός ο χρόνος του τίποτα που τον έχω αναλύσει επαρκώς στο παρελθόν οπότε και δεν πρόκειται να του κάνω την χάρη ξανά.
Είμαι λοιπόν στα χανιά, άρρωστή (ώ τί πρωτότυπο -αναφωνήστε το με λεπτή ειρωνεία-) και μάλιστα για κάμποσες μέρες χωρίς ίντερνετ (καταστροφικό πράγμα). Και τί σου μένει αφού δεν είσαι σε θέση να διαβάσεις (αγαπημένα μου δέκατα) ή να βγεις έξω ή να μιλήσεις ή να δεις κόσμο; Η τηλεόραση. Συγχωρήστε με λοιπόν γιατί αυτό το κείμενο θα ‘χει πολύ τηλεόραση. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. ΤΟΣΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ. Η τηλεόραση λοιπόν καταπώς έμαθα αυτές της μέρες έχει για πρότυπο τον Νάρκισσο. Κοιτιέται δηλαδή ολημερίς στα νερά της λίμνης και αυτοθαυμάζεται. Στις λίγες αυτές μέρες που κοιτούσα μαζί της τα νερά η μόνη απορία που μου δημιουργήθηκε είναι πώς γίνεται να έχουμε αφήσει τον Κουασίμόδο να κοιτάζεται τόση ώρα στην λίμνη με την πεποίθηση οτι είναι ο Νάρκισσος (που στην τελική είχε και έναν λόγο να κοιτάει, ήταν ωραίο παλικαράκι) και δεν τον έχουμε ακόμη σπρώξει στα βαθιά με μία πέτρα δεμένη ωραία ωραία στον λαιμό του. Βλέπω ξεπλυμένες ξανθές θεογκόμενες να κακαρίζουν και να τσακώνονται σε μια ξένη γλώσσα (γιατί η Ελληνική την τελευταία φορά που την συνάντησα δεν ήταν έτσι) μέ έναν κομμωτή και έναν μόδιστρο και μετά όλες μαζί ξανά μεταξύ τους, και αδυνατώ να παρακολουθήσω τί λένε (ή δεν λένε τίποτα και τζάμπα προσπαθώ, ή η αντιληπτική μου δεινότητα πάσχει). Βλέπω και πολλούς τύπους που πάνε και μαγειρεύουν ενώ δεν ξέρουν να μαγειρεύουν. Γιατί μανάρι μου πας σε εκπομπή μαγειρικής αφού δεν έχεις πιάσει κουτάλα στο χεράκι σου ποτέ, μου λες; Βλέπω ένα μοντέλο στα μπουζούκια θαμμένo απο τα λουλούδια «Σύριου επιχειρηματία» και μετά αίφνης τον Κούγια να στέλνει στο μοντέλο (πρώην σύζυγο του) εξώδικο γιατί δεν αγοράζει ρούχα στα παιδιά τους. Βλέπω έναν τραγουδιστή να βρίζεται με την πρώην του γιατί εκείνη υποστηρίζει οτι αυτός δεν πληρώνει διατροφές, βλέπω δεκαπέντε έκτακτα γιατί απολύσανε τον Ευαγγελάτο (άχουτο το καημενούλη μωρέ δε θα χει λεφτάκια τώρα.. σνίφ..–καλέ αυτός δεν ήταν με τις «δημιουργημένες» ειδήσεις ή λάθος κάνω;) Βλέπω ένα ριάλιτι με μοντέλα που βρίζονται μεταξύ τους με αφορμή τα κιλά και την κυτταρίτιδα και βλέπω και κάτι αγρότες να χαμουρεύονται live με τα κορίτσια της πόλης. .. όμορφα όλο νόημα, μεστά χειμωνιάτικα μεσημέρια ..
Βλέπω και ειδήσεις. Οι ειδήσεις είναι το χειρότερο μου. Γιατί εκεί δεν δίνω το απαλλακτικό της βλακείας. Εκεί βλέπω προθέσεις, μεθοδεύσεις, προπαγάνδες. Εκεί μιλούν σχετικά καλά Ελληνικά, αλλά με το παρντόν, λένε παπαριές . Κάποιοι άντε να μην βρίσω τώρα, σπάσαν το κεφάλι ενός πιτσιρικά μπάτσου. Μετά ένα άλλος αντε- να -μην -βρίσω -τώρα μπάτσος έπεσε με την μηχανάρα του πάνω σε μια γυναίκα στην πορεία και της έσπασε το κεφάλι. Και κάθονται στην τιβί με δέκα παραθύρια κάθε σταθμός να κάνουν συγκρίσεις. Τι συγκρίνετε μωρέ κατακαημένοι; Στο δημοτικό το μάθαμε. Άλλο τα μήλα άλλο τα καρπούζια. Ναί είναι δύο άνθρωποι με σπασμένα κεφάλια. Άλλα ώς εκεί φτάνει η ομοιότητα. Δηλαδή αλήθεια όταν ακούτε αυτά τα δύο ποιό σας τσατίζει περισσότερο; Γιατί εμένα με τσατίζει ο μαλάκας μπάτσος που τον πληρώνω για να αστυνομεύει (δηλαδή να υπερασπίζεται τον νομο) και αυτός αντί να κάνει την δουλίτσα του σαν καλό παιδί, την βλέπει easy rider και ορμάει ο ανεγκέφαλος φονιάς μέσα στο πλήθος. Δύο τα τινά. Ή πρόκειται για σαδιστή, φονιά μαλάκα . και - , ή κάποιος του έδωσε εντολή να κάνει αυτό το αδιανόητο και εκείνος πειθάρχησε, οπότε πρόκειται για έναν ανεγκέφαλο, φονιά μαλάκα με έναν ακόμη πιο σαδιστή φονιά μαλάκα για ανώτερο. Γιατί είσαι ανεγκέφαλος αν είσαι τόσο στρατιωτάκι που σου λένε όρμα και ανέπτυξε ταχύτητα μέσα στον κόσμο και εσύ το κάνεις, είσαι φονιάς αν δεν υπολογίζεις την ζωή του δίπλα σου και είσαι δίς και τρις τα παραπάνω αν το έχεις προγραμματίσει και από πάνω!
Από το ζωάκι χουλιγκάνο τίποτα δεν περίμενα. Φτάσαμε με τούτα και με κείνα να μην περιμένω και τίποτα από τον μπάτσο και στο τέλος θα δηλώσω αναρχική θα βάλω και κουκούλα και απο τα νεύρα μου θα πάρω λοστό και θα γίνω ίδια με τον χουλιγκάνο. Και αυτό θα το ‘χει καταφέρει ο μπάτσος. Ολομόναχος.