Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί ασχολούμαστε τόσο πολύ με τα ζητήματα των προσωπικών μας σχέσεων; Δηλαδή τόσο πολύ, που αν δεν έχουμε κάποιο απτό πρόβλημα, απο αυτά εννοώ που είναι εκεί και δεν μπορείς να παραβλέψεις, τύπου «με κερατώνει και είμαι σίγουρη γιατί μου έφερε χθες ο αστυνόμος Σαίνης γυμνές φωτογραφίες του με την Κούλα την μανάβισσα» ή «τον βαρέθηκα και κάθε φορά που τον συναντάω θέλω να του σπάσω τα δόντια», είμαστε ικανές πολύ εύκολα να δημιουργήσουμε δύο-τρία έτσι βρε παιδί μου, για να έχουμε να πορευόμαστε. Ένα απο τα αγαπημένα μου είναι το ζήτημα «τί θα κάνουμε σήμερα», ή αλλιώς ο εύκολος τρόπος να μετατρέψεις μια ερώτηση, (το «τί θες να κάνουμε σήμερα;») σε καβγά. Τον παρακάτω διάλογο τον έχω κάνει, τον έχω παρακολουθήσει να γίνεται μεταξύ άλλων ζευγαριών αμέτρητες φορές και έχω βρεθεί ακόμη και σε σημείο να τον ακούω απο διπλανό αυτοκίνητο στον δρόμο. (Τρελό ζευγάρι που πλακώνεται στο αμάξι με μισάνοιχτα παράθυρα και ουρλιάζουν και οι δύο σαν παλαβοί. Στο τέλος η κοπέλα κλαίει και ο τύπος ξεφυσάει σε στύλ «άντε πάλι» κοιτώντας μπροστά. Χρησιμο tip. Το τελευταίο καταφύγιο έχει κωδικό όνομα Δ.Κ. «Δάκρυ-Κορόμηλο» και αν δεν σε νοιάζει που γίνεσαι λιγάκι ξευτίλα, να ξέρεις σχεδόν πάντα πιάνει)
Λοιπόν είναι απογευματάκι και μιλάτε στο τηλέφωνο. Όχι δεν είστε τσακωμένοι, μια χαρά είστε. Ρωτάει λοιπόν
Αυτός: Έλα, τί θέλεις να κάνουμε σήμερα;
Εσύ: Δεν ξέρω, ότι θές εσύ.
Αυτός: Έ, ούτε γώ ξέρω.
Εσύ: Έ πες και σύ μια φορά όλο εγώ λέω!
Αυτός: Βρε μωρό μου δεν ξέρω, τι να σου πω, πάμε σινεμά;
Εσύ: εεε.. δεν ξέρω..
Αυτός: Έ, δεν είπες να διαλέξω εγώ;
Εσύ: Καλα καλα πάμε.

Αυτά. Και κλείνετε με την συμφωνία να πάτε σινεμά. Που εδώ που τα λέμε, δεν ήθελες γιατί έχει ανοίξει σούπερ καινούργιο μπαράκι για το οποίο διάβασες στο αθηνόραμα το οποίο και κάνει λάιβ σήμερα και είχες φοβερή όρεξη να πας, αλλά αποφάσισες να δείξεις το μεγαλείο του χαρακτήρα σου και του είπες να διαλέξει εκείνος. Και εκείνος, δεν διαβάζει αθηνόραμα. Γι αυτό θα πάς σινεμά.

Έλα όμως που έχεις τον διάολο μέσα σου. Όχι δεν φταίς εσύ, η Εύα φταίει με το φίδι και το μήλο που του πρωτοέκανε το χατίρι και δημιούργησε έτσι προηγούμενο. Τώρα αυτός, όποτε του έρθει να σπάσει λίγο πλάκα έρχεται και χώνεται μέσα σου μέχρι να τα κάνεις όλα όσο σκατά γίνεται. Έτσι κατά παραγγελία του διαβόλου, δεν βάζεις το φόρεμα σου αλλά ένα τζήν και δεν φτιάχνεσαι και δεν στολίζεσαι και κατεβαίνεις να τον περιμένεις για να περάσει να σε πάρει να πάτε στο σινεμά. Έρχεται και είναι και χαρούμενος. Όλο ενθουσιασμό με το σινεμά του. Εσύ συγκρατημένα τρυφερή. Ε δεν μπορείς να πεις και τίποτα έτσι όπως τα χεις κάνει. Γι αυτό το πας πλαγιομετωπικά το πράγμα.
Τί θα δούμε;
Α, μια γαμάτη ταινία! Είναι ένας μπάτσος αλλά ουσιαστικά κατάσκοπος που κλέβει κάτι πληροφορίες και τέτοια! Τρελλό εφέ!
Α.. (Η ταινία σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση δεν θα σε ενοχλούσε ότι και αν ήταν. Αλλά τώρα ψάχνεις αφορμή. Οπότε το «Ά» σου είναι σαν να κρύβει απο κάτω το «α, μάλιστα. Ωραία μαλακία διάλεξες, μπράβο. Και δεν είναι χαζός. Το ακούει και αυτό το απο κάτω.)
Τι ά.; Δεν σου αρέσει;
Ε, όχι τί να μου αρέσει; Άλλη μια αμερικανιά.
Να δούμε κάτι άλλο δηλαδή;
Δεν έχει και τίποτα καλό, κοίταξα το πρόγραμμα.
Ε αφού δεν έχει τίποτα καλό γιατί είπες να πάμε σινεμά;
Εσύ το είπες όχι εγώ.
Αφού μου είπες να διαλέξω! Εσύ γιατί συμφώνησες;
Γιατί είπαμε να διαλέξεις εσύ! Και δεν ήθελα να στο χαλάσω! (δεν ήθελες. Τότε. Τώρα όμως θες και το χαλάς. Γιατί εσύ στο μπάρ ήθελες να πας και μάλιστα το λές) Εγώ σε ένα λάιβ ήθελα να πάω!
Ε ωραία χέσε με, πάμε στο λάιβ!
Όχι! Έτσι δε θέλω να πάω! (αυτό το σημείο είναι το πιο ενδιαφέρον. Έχεις φέρει τον άλλον εκεί που θες, και εκείνη την στιγμή αναδιπλώνεσαι. Μυστήριο, δεν ξέρω να το εξηγήσω. Τώρα δεν θες. Γιατί δεν έγινε όπως-θα-έπρεπε απο την αρχή ή κάτι τέτοιο ασυνάρτητο. Λες βλακείες για να το εξηγήσεις. Λές οτι «Τώρα πάει, έχει ήδη χαλάσει δεν έχει νόημα.» Δεν θέλω, δεν έχω ντυθεί σωστά και είμαστε ήδη στον δρόμο προς το σινεμά και άλλα τέτοια ανάλογα.
Ε μετά αρχίζει το σόου. Αυτός ωρύεται γιατί δεν του λες απο την αρχή ξεκάθαρα τί σκατά θέλεις να κάνετε να τελειώνει η υπόθεση και του το βγάζεις απο την μύτη, εσύ ξαναμπαίνεις στον ρόλο του θύματος και φωνάζεις να πάτε σινεμά ή να μην πάτε πουθενά, και στο τέλος όπου και να καταλήξετε, στο σινεμά, στο μπάρ ή στο σπίτι, θα είστε αμίλητοι και τσακωμένοι. Το μόνο καλό είναι πως αν βρίσκεστε σε αυτό το σημείο στην σχέση σας, τότε σίγουρα δεν σε κερατώνει με την Κούλα την μανάβισσα.
Τουλάχιστον όχι ακόμη.