Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Κρέμομαι απο τον πάγκο στο μπαρ που θα με βρεις πάντα αν έρθεις στα χανια. Κρατιέμαι απο ένα μπουκάλι μπίρα απο το οποίο πίνω γρήγορα, πιο γρήγορα απο όσο θα ήθελα, ίσα ίσα για να μην ζεσταθεί και αποκτήσει γεύση αυτό το ξέπλυμα το γνωστό ως γιατί-έτσι-μας-αρέσει. Έχω βγάλει και το χαρτί απο το μπουκάλι. Μηχανικά και αμήχανα το ξεκόλησα και τώρα το χω κάνει χάρτινο μπαλάκι και το κρατάω ανάμεσα στο μεγάλο δάχτυλο και τον δείκτη. Κανονικά προτιμώ το κονιάκ. Για πολλούς λόγους. Μου αρέσει η μυρωδιά του, το χρώμα του, απολαμβάνω τον τρόπο που με τσούζει λίγο στο στόμα και μετά με ζεσταίνει. Ακόμη και το ποτήρι του κονιάκ μου αρέσει. Και κάνω ότι μπορώ για να το ζεστάνω στις χούφτες μου, και το τριγυρνάω στα χέρια μου και δεν το αφήνω ούτε λεπτό να ηρεμήσει. Και σε αντίθεση με την μπίρα, αυτό το περιμένω να ζεσταθεί. Α, και δεν του ξεκολάω αμήχανα κανένα χαρτάκι αυτοκόλλητο. Αλλά σήμερα που κρέμομαι εδώ, πίνω μπίρα. Την πέμπτη ή την έκτη τώρα θα σας γελάσω. Θέλω να μεθύσω. Είπα, μετά από ανηλεές διάβασμα που γινόταν όλο και πιο δύσκολο ώρα με την ώρα ακριβώς γιατί το μυαλό μου δεν μπορούσε να πειστεί οτι το διάβασμα ήταν ότι σοβαρότερο μου συνέβαινε εκείνη την στιγμή και πηδούσε ασυγκράτητο σε άλλα θέματα που του φαινόντουσαν καλύτερα, μετά απο όλα αυτά, είπα, οτι θα βγω έξω και θα γίνω ντέφι. Ή τουμπερλέκι. Ή κάποιο άλλο λάγνο εξ ανατολής μουσικό όργανο. Ορίστε λοιπόν τώρα κρατιέμαι απο ένα ακόμη μπουκάλι μπίρα. Θα ζαλιζόμουν πολύ καλύτερα αν είχα παραγγείλει ένα κονιάκ. Θα το ευχαριστιόμουν μάλιστα περισσότερο. Γιατί πολύ απλά το κονιάκ μου αρέσει, ενώ η συγκεκριμένη τουλάχιστον μπίρα θυμίζει στην καλύτερη περιπτωση απόνερα απο ποδόλουτρο. Αλλά όχι. Θα πιω μπίρα. Θα φουσκώσει η κοιλιά μου, θα πάω στην βρομερή τουαλέτα του μπαρ δέκα φορές, αύριο θα μυρίζω μπίρα σε κάθε πόρο του δέρματός μου και θα αναγουλιάζω, θα καταριέμαι την ηλίθια επιλογή μου και θα με φτύνω που δεν πήρα το ποτό που πραγματικά μου αρέσει, αλλά όλα αυτά δεν έχουν σημασία. Σήμερα εγώ θα μεθύσω με μπίρα. Και καλά να πάθω. Γιατί όταν ο μπάρμαν με ρώτησε «τί θα πάρεις»
σκέφτηκα απο μέσα μου με όλη μου την δύναμη "κονιάκ!" αλλά απο έξω μου, είπα
«μια μπίρα».

Δεν υπάρχουν σχόλια: