Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Τροχαίο.

Δένει στον λαιμό ένα μεταξωτό. Μετάξι φυσικό σαν αέρας. Στριμώχνει το πόδι σε μια γόβα, ύστερα το άλλο, και σηκώνεται. Χρωματίζει το πρόσωπο, αρωματίζει το σώμα, παίρνει κλειδιά, φεύγει.Ο ιμάντας θα σπάσει, θα τιναχτεί μπροστά, στα μάτια μέταλλο. Ο λαιμός θα κοπεί, οι γόβες θα χάσουν το τακούνι και την κορμοστασιά τους, μυρωδιά καμένου και χρώμα τριβής. Τα κλειδιά δέκα μέτρα πιο πέρα πεσμένα στα λασπόνερα. Το μεταξωτό στον αέρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: